Podejrzenie POChP. Co powinno zaniepokoić? Gdzie szukać pomocy?

Starszay mężczyzna z objawami POChP

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to trzecia najczęstsza przyczyna umieralności na świecie. Jej podłożem jest stan zapalny w układzie oddechowym. Choruje około 380 milionów ludzi, z czego tylko w Polsce około 2 milionów. POChP prowadzi do nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych, co jest wystarczającym powodem, aby nie lekceważyć objawów choroby. Omawiamy je w naszym artykule i podpowiadamy, do kogo się zgłosić w razie podejrzenia POChP.

Kto najczęściej choruje na POChP?

W grupie ryzyka POChP znajdują się osoby po 40. roku życia, które były i są narażone na długotrwałą ekspozycję na czynniki chorobotwórcze, m.in. dym tytoniowy, pyły oraz gazy.

Mowa nie tylko o osobach palących wyroby tytoniowe (w tym biernie), ale również o mieszkańcach regionów charakteryzujących się bardzo niską jakością powietrza czy o pracownikach wykonujących swoje obowiązki zawodowe w warunkach wysokiego zapylenia (górnicy, hutnicy, metalurdzy, pracownicy zakładów chemicznych, rolnicy, operatorzy maszyn budowlanych czy sprzątaczki).

Objawy, które mogą sugerować podejrzenie POChP 

Warto zaznaczyć, że Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się latami rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dawać skąpe, nieswoiste objawy – podobne do tych towarzyszących alergikom, osobom z infekcją wirusową czy nałogowym palaczom wyrobów tytoniowych. Dlatego trzeba tutaj zachować czujność.

Jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka POChP, to zwróć szczególną uwagę na cztery podstawowe objawy tej choroby, czyli:

  • przewlekły kaszel(utrzymujący się przez długi czas, niemający charakteru napadowego),
  • duszność (początkowo pojawiającą się w trakcie wysiłku fizycznego, w zaawansowanym stadium choroby utrzymującą się również w fazie spoczynkowej),
  • obniżoną tolerancję wysiłku(wolna regeneracja, męczliwość, trudności z wykonywaniem prostych czynności wymagających wysiłku fizycznego),
  • odkrztuszanie plwociny(czyli wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze).

Bardziej szczegółowy opis objawów POChP znajdziesz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.

Pierwszym krokiem jest wizyta u lekarza POZ

Każda osoba, która ma podejrzenie POChP, w pierwszej kolejności powinna umówić się na wizytę w gabinecie swojego lekarza rodzinnego. Lekarz Podstawowej Opieki Zdrowotnej zbierze wywiad z pacjentem, przeprowadzi badanie osłuchowe i na tej podstawie podejmie decyzję, czy wskazane jest skierowanie pacjenta do poradni specjalistycznej (pulmonologicznej).

W przypadku otrzymania skierowania nie należy zwlekać z jego zrealizowaniem. Radzimy umówić się na pierwszy dostępny termin.

Jak diagnozuje się POChP?

W przypadku uzasadnionego podejrzenia POChP konieczne może być poddanie się szczegółowej, specjalistycznej diagnostyce. Jej podstawę stanowi badanie spirometryczne, potocznie nazywane spirometrią.

Spirometria to badanie nieinwazyjne, które polega m.in. na wdmuchiwaniu całego zapasu powietrza zgromadzonego w płucach do spirometru przy pomocy ustnika. Pacjent jest do tego motywowany przez personel medyczny (dlatego badanie może być męczące).

Celem przeprowadzenia spirometrii jest m.in. określenie wskaźnika FEV1, czyli objętości powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu. Dodatkowo określa się wskaźnik FVC – natężonej pojemności życiowej płuc. Podejrzenie POChP może wzbudzić m.in. obecność śladów utrwalonego zwężenia oskrzeli.

Spirometria nie jest jedynym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce POChP. Warto tutaj wspomnieć również o:

  • RTG klatki piersiowej,
  • echo serca,
  • EKG,
  • badaniu czynnościowym układu oddechowego (pletyzmografii),
  • gazometrii z pulsoksymetrią,
  • ergospirometrii (czyli tzw. próbie wysiłkowej).

Czy POChP się leczy?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest chorobą, której nie można wyleczyć, ponieważ skutkuje nieodwracalnymi zmianami w drogach oddechowych. Istnieją natomiast nowoczesne metody leczenia mające na celu przede wszystkim złagodzenie objawów towarzyszących choremu i tym samym umożliwienie mu w miarę samodzielnego, relatywnie komfortowego życia.

Skuteczność leczenia jest ściśle uzależniona od tego, na jakim etapie zostanie zdiagnozowana Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc. Dlatego tak ważne jest, aby nie lekceważyć nawet nieswoistych objawów mogących sugerować podejrzenie POChP.